Szanowni Państwo,
w instrukcji obsługi odkurzacza po słowie wskazówka pojawia się zawsze dwukropek, np.

Wskazówka: Sposób działania odkurzacza polega na zawirowaniu zasysanego powietrza w filtrze. W zbiorniku na wodę zbierają się substancje…

Czy w tym miejscu jest dopuszczalne użycie tego znaku interpunkcyjnego? Czy należy wówczas zdanie zaczynać od dużej litery? A może po słowie wskazówka lepiej użyć kropki?
Ślicznie dziękuję za odpowiedz

Szanowni Państwo!
Jeżeli w tekście pojawiają się wyboldowane punkty, czy pogrubione powinny zostać również cyferki na początku i kropki po zdaniu? Na przykład: „1. Sadzenie drzew”. Czy są jakieś reguły, które to regulują? To problem bardziej kosmetyczny, ale w druku istotny. Będę wdzięczna za pomoc.
Agnieszka Kajak

Szanowni Państwo,
zastanawiałem się nad kwestią związaną z wyliczeniami pytań. Powinno się stosować raczej wielką czy małą literę? Który z proponowanych zapisów jest bardziej poprawny?

1.Pytania o sens życia: „Kim jestem?”, „Dokąd zmierzam?”.
2.Pytania o sens życia: „kim jestem?”, „dokąd zmierzam?”.

Z góry dziękuję za odpowiedź.
PSapala

Jeśli w zdaniu wtrącam pewien fragment rozpoczęty myślnikiem, to czy muszę użyć myślnika zamykającego, czy też musi to być przecinek? Na przykład tak:

Tekst powstał na podstawie artykułów Jana Kowalskiego – rubryka „Życie” w „Dzienniku Pomorskim”, Marii Nowak – rubryka „Co słychać” w „Gazecie Łódzkiej”, oraz internetowej poradni językowej Wydawnictwa Naukowego PWN.

Wydaje mi się, że gdybym pomiędzy Pomorskim a Marii użył myślnika, byłoby to niewłaściwe, bo tam potrzebny jest przecinek.

Jaka jest prawidłowa odmiana słowa poczet? Mówimy w poczcie czy w poczecie? Proszę o uzasadnienie.

Czytałem wiele razy w Poradni, że w niektórych przypadkach można nie stawiać kropki na końcu zdania, jeśli potem jest nowy wiersz. A czy podobna zasada dotyczy przecinków? Czy będzie poprawnie napisać na drzwiach:

CIĄGNĄĆ

aby otworzyć

?

Szanowni Państwo,
proszę o wskazanie prawidłowej interpunkcji w zdaniach typu:

W tekście omówione będą takie kwestie(,) jak: osobowość, temperament, charakter, natura i psychika.

Spotykam się z różnymi zapisami, dlatego proszę o uściślenie: czy przecinek przed jak jest konieczny, czy też może nie powinno go tam być?

Z wyrazami szacunku
Joanna

Czy interpunkcja w poniższym tekście jest zgodna z zasadami w jęz. pol.? Czy istnieje tu jakaś dowolność?

Parlament,
– uwzględniając art. 8 traktatu UE,
– uwzględniając art. 3 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że trwa kryzys; mając również na uwadze, że dług rośnie;
B. mając na uwadze, że potrzebne są zdecydowane działania;

1. przyjmuje stanowisko KE;
2. zaleca ścisłe przestrzeganie traktatów;
3. zwraca się do TK o przekazanie tej rezolucji Radzie.

Dziękuję. Z poważaniem AD

Witam serdecznie,
jakie znaki interpunkcyjne należy zastosować, wymieniając, np. w akcie urodzenia, imiona nadane konkretnej osobie. Wyobraźmy sobie takie oto zdanie: „Dziecku nadano imiona Henryk Wojciech Teodor Jan”. W którym miejscu (jeśli w ogóle) należy wstawić przecinki? Czy potrzebny jest tutaj dwukropek? Czy w przypadku zdań podobnych do powyższego (z wyliczeniem imion) normy językowe się zmieniały?
Z góry dziękuję za odpowiedź

Czy dopuszcza się stosowanie – nie na końcu zdania – wyliczeń (np. podmiotu szeregowego), w których ostatni element jest oddzielony „tylko” przecinkiem? Przykład: „Pewnego dnia lekarze, politycy poszli do lasu”. Czasem napotykam taką konstrukcję i brak wyraźnego sygnału końca wyliczenia (spójnika) skutkuje tym, że na zrozumienie intencji autora potrzebuję dodatkowej chwili, zwłaszcza jeśli zarówno samo zdanie, jak i składniki wyliczenia nie są tak krótkie jak w przykładzie.